Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Σκέψεις: Το κύκνειο άσμα!



Καλησπερα καλησπερα

Λενε πως ο ερωτας είναι τυφλος και δεν εχει λογικη. Εγω ειπα ναι καθως το εζησα από πρωτη ματια. Ειμαστε φτιαγμενοι από σαρκα και όμως πολλες σχεσεις που εχουμε με ανθρωπους που αγαπαμε είναι μαρμαρινες. Πως γινεται αυτό? Ισως ο εγωισμος να προδιδει τους εαυτους μας και να χανουμε την επαφη μας με τον συνανθρωπο. Για εμας υπηρχε η αγαπη, μονο που την εβλεπε ο καθενας από άλλη οπτικη γωνια. Ετσι λογω της διαφορετικοτητας που ειχε βρεθηκε μια πινακιδα στο δρομο οπου εγραφε “Εδώ χωριζουν οι δρομοι σας“. Και ετσι εγινε, ειχαμε  πει ότι δεν θα αφησουμε την διαφορετικοτητα να χαλασει όλα αυτά που ζησαμε, αλλα όπως περνουσε ο καιρος , δυστηχως δεν γινοταν αλλιως. Σε καποια στιγμη το εβλεπα να ερχεται.  Hταν κατι που ερχοταν από μονο του και κάθε φορα που τσακωνομασταν μας προειδοποιουσε. Ειχες πει ότι δεν αφηνες κανεναν ερωτα να πατησει πανω αλλα αυτό δεν μας το εγγυάται κανεις. Επισης ειχες πει ότι δεν ειχες κανεναν αλλον ανθρωπο που σε αγαπησε τοσο πολύ μα ολο και καποιος θα βρεθει στο μελλον να σε αγαπησει πιο πολύ από μενα και να σου δωσει αυτά που σου αξιζουν. Εγω αντιστοιχα ειχα πει ότι δεν πρεπει να καταστρεψουμε αυτό που αγαπαμε και όμως να που μερικες φορες χρειαζεται ώστε να κλεισει ενας κυκλος και να ανοιξει ενας νεος. Όλα τοσο ομορφα λογια που βγαινουν εκεινη τη στιγμη μα το μελλον φερνει διαφορετικα πραγματα.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Σκέψεις: Σεπτέμβριος 2010

Στο ταξιδι στην Ιθακη κουπι να τραβηξεις
Όλα τα προβληματα που θα βρεις να αντιμετωπισεις
με χαρα ολη τη ζωη σου να γεμισεις
και πανω στη γη σαν λουλουδι να ανθισεις
μπορεις ευκολα την ανοιξη της φυσης να μυρισεις
ολο το κοσμο με αγαπη να πλυμμυρισεις
τα βλεμματα του κοσμου μαγνητιζεις και από την ομορφια σου ξεχωριζεις
ένα ομορφο ερωτικο συνδυασμο προς τη ζωη βγαζεις
οποτε το χαμογελο σου βλεπω στη κορυφη με ανεβαζεις
μοιαζεις με Αγγελος Κυριου που στη Γη εχει κατεβει
και μενα η γοητεια σου συνεχεια με παρασερνει
τα χειλη σου θυμιζουν κοκκινο τριανταφυλλο μικρο
οπου ανθιζει και γεμιζει με χρωματα τον ουρανο
ακομη και όταν μεθω σκεφτομαι ένα κοσμο ονειρικο
θελω μεσα στη δικη σου αγκαλια να χαθω
να ξαναγινω παιδι μικρο και να ερωτευτω

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Σύνδεσμος Ειλικρινών Βιομηχάνων (Μια εναλλακτική διαμαρτυρία)

Μια ομαδα νεων αποφασισε να κανει μια διαφορετικη πορεια ξεχωριστη απο τις αλλες

Το βιντεο ειναι μια μικρη απολαυση και πραγματικα αξιζει να το δειτε και σιγουρα θα σας κανει να γελασετε.

Πολλοι λενε οτι αυτος ο τροπος διαμαρτυριας μπορει να ειναι αποτελεσματικοτερος απο τους συνηθησμενους τροπους που ξερουμε. Οτι και να σημαινει παντως ειναι ενα πολυ ωραιο οπτιακουστικο περιεχομενο!

Απολαυστε το


Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Καλα Χριστούγεννα με ενα μελοποιημένο ποιημα "Η παραισθηση της λιμνης" (Νικολας Razastarr)

Επειδη ειναι απο το myspace ηχογραφημενο το κομματι καλο ειναι να δυναμωσετε τα ηχεια σας ωστε να το ακουσετε πιο καλα και πιο ευχαριστα


Καλα Χριστουγεννα!!!!




ΣΤΙΧΟΙ


Στο δρόμο του συνάντησε μια λίμνη...
Καιρός να ξαποστάσει... να πιει νερό...
Κι εκεί κανείς δεν ξέρει αν ονειρεύτηκε ή είδε αυτά πραγματικά..
Το μόνο που ξέρουμε είναι αυτά που μας είπε..
Πως ήταν λέει μπροστά στη λίμνη εξοντωμένος απ το ταξίδι...
Με τα μάτια κλειστά... κι άκουσε λέει φωνές παιδικές
να τον καλούν να γυρίσει στο φως να κοιτάξει
τις νεράιδες και τα ξωτικά των παραμυθιών που ζουν στα δέντρα, στα βάθη του πράσινου ορίζοντα...
Στα πέλαγα του δάσους αρμενίζουν οι σκέψεις τώρα...
Τα κρυστάλλινα νερά δείχνουν διαμάντια ουτοπίας ξακουστής..

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

E ουρανε καθισε μαζι μας (Για οσους δεν ξεχνανε)

Θυμαστε τη συλλογη legend rocks οπου ειχε πρωτοβγει το 98. Τοτε με de facto, νιπτω τας χειρας, μονταζ κτλπ? Προχτες ακουσα ενα κομματι απο το δευτερη συλλογη που ειχα να το ακουσω περιπου 10 χρονια. Ας θυμηθουμε τα παλια





Ε ουρανε καθισε μαζι μας, κατσε να ακουσεις μια πενια
Φιλε παλιε, μην προσπαθησεις να μας κερασεις μαχαιρια

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

31 χρόνια πριν... το Νομπέλ Λογοτεχνίας στον μεγάλο Ελύτη



Ήταν 10 Δεκεμβρίου του 1979, όταν o Οδυσσέας Ελύτης παρέλαβε το Νομπέλ Λογοτεχνίας από τα χέρια του Σουηδού βασιλιά Κάρολου Γουστάβου. Και μ' εκείνη την καθιερωμένη, από το πρωτόκολλο, ελαφρά υπόκλιση ευγενείας, «ο ποιητής του Αιγαίου» ύψωνε την Ελλάδα στους γαλαξίες του λόγου.

Σήμερα, τριάντα ένα χρόνια μετά, το όνομα «Ελύτης» αντιφεγγίζει στη γη της παγκόσμιας ποίησης. Δεκαέξι χρόνια μετά τον θάνατό του, (18 Μαρτίου του 1996, από ανακοπή καρδιάς) ο ποιητής είναι εδώ. Τραγουδιέται. Διαβάζεται. Μελετάται. Το όνομά του διαπέρασε τον χρόνο: «Έχει κι θάνατος τη δικιά του Ερυθρά Θάλασσα» .

Ο κατά κόσμον Οδυσσέας Αλεπουδέλης, του Παναγιώτη και της Μαρίας Βρανά, με πατρική καταγωγή από την Παναγιούδα Λέσβου, γεννηθείς στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο Κρήτης, το τελευταίο παιδί από τα έξι της οικογένειας, ο γιος που αρνήθηκε να συνεχίσει το πατρικό εργοστάσιο σαπωνοποιίας και πυρηνελαιουργίας, πήρε δικό του όνομα για να πορευτεί στον δρόμο της ποίησης.

Το «Ελύτης», γράφει ο μελετητής του Μάριο Βίτι, αποτελεί συνδυασμό της συλλαβής που προέρχεται από τις λέξεις «Ελλάδα», «Ελευθερία», «Ελένη» και της γενικής τοπωνυμικής κατάληξης των ονομάτων, όπως «Πολίτης». Είναι ένας ιαμβικός τρισύλλαβος, με ένα υγρό «λ» και γοητευτικό μουσικό τονισμό.