Pornostroika- ερωτας στα χρονια της πορνειας!

To cd μπορειτε να το κατεβασετε απο εδω


http://www.mediafire.com/?5dptik85fpi6jp1

Ασε με να μπω

Άσε με να μπω

                          

μέρες τώρα στην πόρτα σου λιώνω

                    

δυο κουβέντες να σου πω

                             

άνοιξέ μου, είμαι απ' έξω, κρυώνω

 

Αρρώστια η ζήλια γίνεται

παραφορά και πάθος

και κάθε της ξημέρωμα με οδηγεί στο λάθος

όσοι ζηλεύουν, μάτια μου, να ξέρεις αγαπάνε

κι όσοι αγαπάνε, μάτια μου, στο βάθος σε πονάνε

 

Τρελο απο χαρα!!!!! (ωρα για κεφι και χαμογελο)

Ο χαμένος ρομαντισμός της εποχής μας

Γεια χαρά σε όλους μετά από πολύ καιρό.

Είχα μεγάλο χρονικό διάστημα στο προσωπικό μου ιστολόγιο λόγω υποχρεώσεων γεγονότων κτλπ. Νομίζω όμως πως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα.
Αφορμή στάθηκαν πολλά γεγονότα και καταστάσεις που με έβαλαν σε σκέψεις. Ένιωθα σαν κάποιος να προσπαθεί να με αλλάξει σαν άνθρωπο. Συζητώ τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και οι μεγάλοι άνθρωποι σε ηλικία να μου λένε ότι φάγανε τα ψωμιά τους και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι., οι νέοι να λένε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Βλέπω νεαρά ζευγάρια να χωρίζουν σχεδόν αμέσως σαν να μην θέλουν να δεχτούν τα ελαττώματα του/της συντρόφου να μην θέλει κανείς από τους 2 να κάνει κάποια υποχώρηση και να ψάχνουν τον τέλειο άνθρωπο και την αγάπη μέσα από τα περιοδικά ομορφιάς και την τηλεόρασης.

Το πρώτο φιλί

Σκέψεις: Κάπου θα σε βρω

Μπορει να εισαι κρυμενη πισω απο μια πετρα

η μπορει να εισαι στο δασος πισω απο κατι δεντρα

σε ψαχνω συνεχεια γιατι εισαι η δικα μου ελπιδα

αλλα οπου και να σαι θα σε βρισκω σε ηλιο βροχη και καταιγιδα

μα και αν παλι δεν σε βρω θα αγαπησω τη μοναξια

οπου εκει θα βρω την δικια μου παρηγορια

σε παρακαλω ομως μην που παιζεις κρυφτο

δεν αντεχω γιατι ζω σε ενα κοσμο σκληρο

μπορει να εισαι κρυμμενη μεσα στης θαλλασας το βυθο

μα να κατεβω εκει κατω ειναι λιγο χλωμο

οπου και να εισαι θα ερθω να σε βρω

μπορει να εισαι κρυμμενη μεσα στο γρασιδι 

και ομως ξερω οτι η ζωη ειναι ενα παιχνιδι

μπορει να βρισκεσαι πανω σε βουνα

μα που να φτασω εκει πανω ειναι πολυ ψηλα

μπορει να εισαι κρυμμενη πισω απο ενα βραχο

η ακομη να βρισκεσαι πισω απο ενα θαμνο

πολλες φορες σε βρισκω μα συνεχεια σε χανω

ετσι η θλιψη με παιρνει απο κατω

και η ψυχολογια μου εχει φτασει στο πατο 

DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ: Όταν η δημοκρατία υποτάχθηκε στο χρέος

Debtocracy final from ThePressProject on Vimeo.

Λιγα λογια για το Ντοκιμαντερ;

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το DEBTOCRACY αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.

Σκέψεις: Μεσα απο τα ματια ενος παιδιου

Μια καθημερινη μερα σαν ολες τις αλλες ξεκινα. Κατεβαινω στη σταση του λεωφορειου για να παω στο κεντρο της πολης για δουλειες. Μπαινοντας στο λεωφορειο η ιδια χλωμη εικονα οπως καθε φορα. Ανθρωποι να σε κοιταζουν παραξενα, ανθρωποι με κατεβασμενα προσωπα σκεφτομενοι τα προβληματα της εποχης. Το κλιμα με απωθουσε και δεν μου αρεσε αυτο που εβλεπα. Το κλιμα της μιζιερας ηταν εντονο αλλα εμενα δεν με πειραζε καθως εχω μαθει απο αυτες τι καταστασεις και μεσα στο σκοταδι να βρισκω το φως.
Σε μια απο τις στασεις του λεωφορειου ανεβαινει μια μητερα με ενα μωρο  στην αγκαλια οπου καθονται ακριβως στο μποστινο μου καθισμα. Tο μωρο εμοιαζε σαν ενας μικρος αγγελος και αυτο που του ελαμπε παρα πολυ ηταν το χαμογελο του. Αμεσως μια ζωντανια βγηκε μεσα στο λεωφορειο καθως ολοι χαμογελουσαν οταν το εβλεπαν.

Χαμόγελο

Καλησπερα μετα απο καιρο. Η εξεταστικη τελειωνει σε λιγες μερες  (Τελος του μηνα πρωτα ο Θεος) και θα επιστρεψουμε με πολλες απροσμενες σκεψεις (μιας και περασε μεγαλο χρονικο διαστημα απο τοτε που ανεβηκε η τελευταια σκεψη). Προς το παρον μεχρι να ερθει η καλη ωρα, σας παραθετω ενα ποιημα απο τον Καρυωτακη

Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε,
ίσως γιατί έ π ρ ε π ε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έ ρ χ ο ν τ α ι.

Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι·
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.

Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη·
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ' Απρίλη

Ξεφεύγουνε απ' το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της· τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες

που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.

O Κ. Βήτα LIve σε Αθηνα και Θεσσαλονικη! (βίντεο)

Ο Κ.ΒΗΤΑ, ο ξεχωριστός δημιουργός της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής, θα μας ξεδιπλώσει ζωντανά τις εικόνες και τα μουσικά ηχοτοπία του το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011 στο Block 33, στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011 στο Gagarin 205, στην Αθήνα



Ο Κ.ΒΗΤΑ είναι ένας καλλιτέχνης με πολυσχιδή προσωπικότητα: συγγραφέας, ζωγράφος, φωτογράφος, videoartist, και πάνω από όλα μουσικός.
Είναι ο μουσικός, που με τους στίχους και τις μελωδίες του από την εποχή των Στέρεο Νόβα μέχρι και σήμερα, μας μιλά για την αγάπη, για τη ζωή, για την απώλεια, για όλα τα όμορφα και τα άσχημα, για τη μοναξιά, για την προσωπική ελευθερία, μας ταξιδεύει μελωδικά, μας βοηθά να πετάξουμε σε ανοιχτούς ορίζοντες.

Οι εμπνευσμένοι στίχοι του και οι δυναμικές προεκτάσεις των μουσικών αναζητήσεών του μας προτρέπουν να διασχίσουμε μαζί του ένα πρωινό τον κόσμο, με οποιονδήποτε τρόπο, να αγαπήσουμε τους ανοιχτούς ουρανούς και τη γη που είναι πιο όμορφη από εμάς...

Όπως γράφει ο ίδιος «...τώρα περισσότερο από ποτέ μέσα από το κενό η λέξη θέλει να μιλήσει...» και τώρα πιο έντονα από ποτέ, ο ίδιος ο Κ.ΒΗΤΑ θα επικοινωνήσει ζωντανά μαζί μας και τον Φεβρουάριο του 2011 θα τον απολαύσουμε σε δύο εξαιρετικές βραδιές.

Σκέψεις: "Έφυγες"

Καλησπερα και καλη χρονια αε ολους με υγεια αγαπη και ευτυχια. Η επομενη αναρτηση λογικα αν δεν γινει στο επομενο χρονικο διαστημα  θα γινει στα τελη Φλεβαρη λογω εξεταστικης και θα αναφερεται σε ενα προβληματισμο που εχω .οσον αφορα την επικοινωνια και ειδικα των νεων ανθρωπων

Καλη συνεχεια σε ολους

Ακολουθει η παρακατω αναρτηση

Σε εψαχνα από τα παιδικα μου χρονια

Συνεχεια σε αναζητουσα

Δεν ηξερα πως ησουν

Γιατι δεν σε ειχα ξαναδει ποτε

Και ουτε σε ειχα νιωσει

Και τελικα σε βρηκα ένα βραδυ

Οπου το χαμογελο σου ελαμπε μεσα στο σκοταδι

Με προσεγγισες και ετσι σου ανοιχτηκα

Με ενιωσες σε ενιωσα

Και μετα από λιγο καιρο ανακαλυψα ότι κατι ιδιαιτερο ειχες

Αμεσως τα τα λουλουδια ανθισαν

τα συννεφα αγκαλιασαν τα βουνα

Τα πουλια αρχησαν να κελαηδουν

και ένα ουρανιο τοξο να γεμιζει με χρωματα το τοπιο

ο κοσμος μου αλλαξε

και τα παντα θυμιζαν ένα μικρο παραδεισο

οπου όλα κυλουσαν τοσο ομορφα και τοσο γλυκα